معنی چین و شکن موی
لغت نامه دهخدا
چین و شکن. [ن ُ ش ِ ک َ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) نورد و شکنج. رجوع به چین و رجوع به شکن شود.
موی چین
موی چین. (اِ مرکب) منقاش. خارچین. خارچینه.موی چینه. موچین. موچینه. موچنا. (یادداشت مؤلف).
شکن شکن
شکن شکن. [ش ِ ک َ ش ِ ک َ] (ص مرکب) مجعد. پیچ پیچ. چین چین. (یادداشت مؤلف):
ای زلف پرخمت همه چین چین شکن شکن.
؟
چین چین
چین چین. (ص مرکب) شکن شکن. با چین های بسیار. صاحب چین های بسیار. پرشکن:
ای زلف سرکشت همه چین چین شکن شکن
مویت برای بردن دلها رسن رسن.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
چین و شکن و تا، چین اندام و جامه
معادل ابجد
495